دوباره سلام

 

نزدیک به یک سال از اولین حضورم در انجمنهای تبیان و بطور کلی بیشتر با تبیان بودن و استفاده از بخشهای مختلفش میگذره.

سال پیش بعد از امتحانهای آخر ترم بود و مدتی بیکار بودم. با خودم گفتم بیام دوباره یه گشتی تو تبیان بزنم ببینم چی داره. از موقعی که عضو شده بودم زمان زیادی میگذشت ولی فقط یه یک ماهی مطلب ثبت کردم که اون هم برام دلچسب نبود. از نرم افزارهاش دانلود میکردم. و بیشتر از اکانت اینترنت استفاده می کردم.

 

اونقدر از اکانتم استفاده نکرده بودم که حتی پسووردم رو هم فراموش کرده بودم. پسوورد رو از تبیان گرفتم. لاگین شدم. وارد خدمات شدم. لینکها رو یکی یکی تست کردم تا رسیدم به "انجمنهای تخصصی تبیان".

دقیقا یادم نیست ولی تا اونموقع هر وقت این اسم رو می دیدم ازش فراری بودم. نمی دونم چرا ولی احساس خوبی از اسمش نداشتم. این دفعه برای امتحان اومدم و لینکشو زدم.

صفحه انجمنها برام باز شد. مطالب متنوع و گوناگونی دیده می شد. اولش یکم گنگ بود ولی رفته رفته باهاش بیشتر آشنا می شدم. انجمنهای ارتباطات و فن آوری اطلاعات و همچنین عمومی و خانواده بیشتر از سایر انجمنها منو به خودشون جذب کردند. کارم رو با همین انجمنها شروع کردم. بعلاوه دیدن نام انجمن نصف جهان هم برای من جالب بود. با دیدن نام این انجمن، انجمنها رو برای یافتن انجمنی تحت عنوان نامی برای کاربرانی گشتم ولی به جایی نرسیدم. از این بابت خیلی افسوس خوردم. من شهر خودم رو تک می دونم ولی چرا تو انجمنها خبری ازش نیست؟

 

شنبه بیست و یکم 10 1387
به نام خداوند جان و خرد      کزین برتر اندیشه برنگذرد
سلام
عنوان وبلاگ گویای همه چیز هست. شهربهشت!
شهر من همه چیز من!
قراره از خودم بنویسم.از شهرم. آغاز کارم با تبیان. و ادامه کارم.
چجوری اومدم. چه هستم. و چه خواهم کرد.
با مشکلات زیادی که وبلاگ تبیان داره من تصمیم گرفتم اولین وبلاگی که بطور جدی قصد ساختنش رو دارم توی محیط تبیان باشه.
امیدوارم بتونم ادامش بدم و به هدفم برسم.
پنج شنبه دوازدهم 10 1387
X